Nigra

(Alleen ik en Nigra, anders Via PB toestemming vragen!)

Viva stond aan de voet van de grootste berg van heel AP. Ze voelde hoe een koud briesje haar welkom heette.
Ze keek om naar Nigra en zei "ben je er klaar voor?". Viva wist dat Nigra zich niet had kunnen voorbereiden, evenals Viva zelf niet, maar ze zouden het zeker overleven.

Nigra was Viva achterna gelopen. "Ik ben klaar." Ze rilde door het briesje. Het was er wel aardig koud. "Wat gaan we precies doen?" vroeg ze nieuwschierig. Ze stak haar hoofd in delucht en damede de gezonde frisse lucht in. "Mij kun je niet meer stoppen." zei ze zelfzeker.

Viva knikte en liep stevig door, de berg op. Even negeerde ze Nigra's vraag maar antwoordde na een paar minuten "we gaan een trektocht maken door de bergen".
Ook het antwoord van Nigra negeerde ze, want ze wist dat ze elk beetje energie moest sparen om warm te blijven.

(sorry dat ik er zo lang niet was. was naar Egypte)

Nigra knikte en liep achter Viva aan. Hoe meer stappen ze zette hoe kouder het werd. Een koud briesje ging door haar vacht waardoor ze het een beetje koud kreeg. Ze probeerde zo weinig mogelijk geluid te maken maar het sneeuw knerpste bij elke stap. Nigra keek rond en zag alleen maar wit. Ze liep terug verder en zakte inneens in de sneeuw tot aan haar buik. Het voelde koud en nat aan. De zon kwam achter een wolk tevoorschijn en liet het sneeuw schitteren. Het leken net kleine elfjes die danste op de sneeuw.

Na een lange stilte van een paar uur werd het donker, Viva stopte abrupt en zei "we moeten onderdak vinden, daar ga jij voor zorgen, ik blijf hier". Viva had een plan in haar hoofd waarmee ze de capaciteiten van Nigra zou kunnen testen.
"Je moet ook voor eten zorgen, maar...zoek maar alleen voor jezelf" vervolgde Viva en ging in de sneeuw liggen.

Nigra knikte en keek even rond. Waar kon ze het best een grot en eten vinden. Ze zag alleen maar bergjes sneeuw waar ijskegels aanhingen. Ze snoof en ging op zoek. Ze probeerde een paar geuren te herkennen maar herkende niks. De lucht werd grijs en het begon steeds harder te waaien. Nigra kreeg steeds kouder maar zette door. Eindelijk vond ze een kleine grot. Groot genoeg voor zeker drie dieren zodat ze genoeg plaats zouden hebben. Ze liep de grot binnen en bekeek alles aandachtig. Het was er lekker warm en uit de wind. Ze liep terug naar buiten en probeerde Viva terug te vinden tussen al het sneeuw. Ze was wit en moeilijk te zien. Ze zette haar neus in de lucht en probeerde een geurspoor te ontdekken van haar. Eindelijk ontdekte ze een vage geur maar het was die niet van Viva. Ze liep door en ging op de geur af. Ze bleef staan achter een grote steen met sneeuw bedekt en keek naar de rare kampen. Er liepen tweevoeters rond met warme kleren. Nigra gromde. Overal zag ze dierenhuiden en iets verderop zag ze een vuur met daarnaast stukken groot lekker vlees. Ze rolde zich door de sneeuw zodat ze wat witter was en je haar niet kon opmerken. Voorzichtig liep ze er naar toe met haar hoofd naar beneden en gehurkt door haar poten.

Viva liep richting Nigra, ze waren hoog in de bergen, het was hartje winter en het was mistig, als Nigra dit zou halen...dan zou ze slagen voor deze test. "Nigra!"riep Viva hard en vervolgde "Zorg voor jezelf, ik ga zelf ook jagen, we zien elkaar morgen bij die rots daar, als ik er niet ben, loop dan richting het Noorden, daar zal ik zijn,a ls ik daar niet ben, dan loop je terug naar AP". Viva rende richting het Noorden, maar toen ze eenmaal achter de berg was voltrok ze haar plan door Nigra aan de elementen over te laten en ging naar het zuiden, naar AP.

Nigra knikte en hoopte dat Viva het nog had gezien. Ze sloop dichter naar het kamp en was nu bijna bij het warme vuur. Ze zette zich schrap om snel een stuk vlees te pakken en dan snel weg te lopen. "Hey, pas op!" Een man kwam aangelopen en sloeg alarm. Ze hadden Nigra gezien. De warmte van het vuur hadden Nigra weer wat krachten gegeven. Met een grote sprong sprong ze naar het vlees en pakte een stuk. Vele mannen omsingelde haar en vrouwen vluchtte in de huisjes. Nigra werd omsingeld. Ze zette haar oren naar achteren en gromde fel. Ze had geen andere keus en moest er wel door. Ze sprong naar een jager en beet hem in zijn smalle nek. Nu kon ze ontsnappen. De jagers schoten maar Nigar was te snel. Met grote sprongen sprong ze weg in de sneeuw naar de grot. Ze hijgde en at even later het stuk vlees op.

Viva had een andere tijger omgepraat om Nigra aan te vallen, zodat het niet zou opvallen dat Viva weg was. De tijger die trouwens Darkstorm heette liep richting Nigra en viel haar uit het niets aan.
Hij krabte over haar rug.