Nigra's nieuwe grot.

Nigra liep met grote passen het drassige moeras door. Hier had ze nog ergens een grot zien staan. Eindelijk kwam ze er aan. "Perfect." De klappen van Viva waren hard aangekomen. Het bloed droop van haar gezicht langs haar lichaam op de grond. Ze legde zich te rusten op de grot. Ze was verloren maar zoveel kon dat haar nu niet echt schelen. Als Viva koos voor de dappere kleintjes kon haar dat niks schelen. Ze kon nog elke kant uit. Ze likte haar kop proper en probeerde het zand en het bloed van haar achterpoot te likken. Ze verveelde zich en liet een luid gegrom horen op de hoop dat er iemand zou komen. Al was het Viva of Cry om haar weg te jagen dat maakte niet uit.

Met grote en zware passen liep Kota wat rond. Zijn oren stonden wat naar achteren, wat een soort teken was dat je beter uit z'n buurt kon blijven. Hij hoorde ineens wat luid gegrom en snoof even. Zijn oren gingen wat navoren staan. En hij zag verderop een grot waar het vandaan kwam. Kota liep er loom op af, ookal kon hij de grot niet in. Je kon zijn zware stappen al goed horen als je goed luisterde.

Nigra hoorde de grond bonken. Nieuwschierig liep ze naar buiten. "Wat moet jij hier?" vroeg ze een beetje nijdig. Ze snoof en keek naar de reusachtige olifant. Wat was hij groot. "Sorry." zei ze snel en liep terug in haar grot.

''wel ik loop hier gewoon wat rond, of is dat soms verboden?'' vroeg hij. Hij had een zware maar vrij normale stem. Hij keek naar de grot waar de panter was verdwenen. Zijn spierwitte ogen hadden de panter kort bekeken wanneer ze naar buiten was gekomen. De panter leek een wat duister figuur. Zelf was Kota dat ookwel en hij was ook vaak wel zo aangzien. Ook vanwege zijn witte ogen en zijn mistrieuze verschijningen.

Nigra liep even terug naar buiten. "ga ja gang." Ze zette zich neer en lekte nog wat bloed van haar nek af. "En waarom loop je precies hier rond in het schaduwgebied of wil jij ook in de 'slechte' troep?"

(ben vandaag echt pissig gingen normaal op vakantie naar Egypte maar een pas was helaas vervallen want we moesten er een nieuwe aanvragen en dat ging niet daar op het vliegveld. Dus wij weer helemaal naar huis! en we zijn wel om drie uur moeten opstaan voor niks! normaal zaten we nu al lang in Egypte!)

(ow das echt k*t, echt rot voor je..)

Kota keek haar vaagjes aan. ''een slechtte troep? nog nooit van gehoord hier, eigenlijk ben ik ook niet zo van de troepen weetje, ik kom misschien wat kil en droog over, en opzich ben ik dat ook wel. Maar in een troep leven doe ik niet zo gauw tenzij het een echt goeie troep is'' zei Kota wat loom en bekeek de panter. ''hoor jij er wel bij dan ofzo?'' vroeg hij en snoof even.