Wat als ik groot ben?

Black stond op een rots. Hij kon uitkijken over het hele slechtte gebied. Nog twee maanden en hij zou eindelijk een jaar zijn. Zou hij zijn moeder later opvolgen en de nieuwe leider worden? Hij hoopte het en dan zou hij zijn moeder trots maken, heel trots. Een valse grijns verscheen om zijn snoet en hij keek naar beneden naar het gebied alsof het al van hem was. ''Pas maar op, ik zal later mijn moeder opvolgen en net zo slecht zijn als haar!'' riep hij en je hoorde een lichtte echo. Hij ging weer rustig zitten en keek emotieloos voor zich uit.

Cry liep rustig rond. ze had een poging gedaan om een prooi te vangen maar dat was haar niet gelukt. ze zuchtte even en keek om zich heen. in de verte zag ze een zwarte plek. ze sprong behendig op een steen en liep wat dichter. na een tijdje zag ze dat het Black was. ze ging boven hem liggen maar zei niets.

Black had niet in de gaten dat Cry stond te kijken en liep gewoon wat heen en weer over de rots. '''zie al die hertjes en die domme beestjes, de troep van mama vangen ze wel en vreten ze op. En als ik groot ben zal ik de beste en sterkste jager van de troep worden. Ze zullen angst voor mij hebben'' zei hij. En een vage valse lach kwam uit zijn keel.

Cry keek dom naar Black. met rustige passen liep ze naar hem toe. "misschien wel" zei ze best wel zacht. de zon scheen op haar pels waardoor die glimde. een haasje huppelde voorbij. Cry duwde wild haar poot op zijn nek en duwde tot het dood was. "jij ook een stuk?" vroeg ze terwijl ze het karkas met haar scherpe nagel open sneed

Black keek op en grijnsde lichtjes. ''hé mam, nog twee maanden en ik ben eindelijk één jaar. Ik ga dan lekker onrust stoken in Simba's troepje. Ze zijn toch onze vijanden?'' vroeg hij en keek toen naar de haas en knikte kort.

"ja dan word je wat sterker" zei Cry grijnzend. ze gooide een stuk haas naar Black en begon te eten. ze keek in de verte. naar het gebied van Simba en zijn troep. "ze zijn wel met veel" zei ze terwijl ze spleetjes van haar ogen maakte. aandachtig ging ze het gebied rond.in de verte hoorde ze wat gespetter. het kwam van het meer. "daar zijn ze" zei ze met gespitste oren

Black pakte het stuk vlees vast en keek in dezelfde richting. Hij legde het stuk vlees voor zich neer en ging bij de rand van de rots staan. Hij legde zijn oren naar achteren en gromde lichtjes. ''maar ze zullen heust niet sterker zijn dan ons..'' gromde hij. Hij trok een stuk van zijn stuk vlees af en at het op. Hij keek daarna even naar Cry.