Training Black Rose troep

Nigra voelde een paar rake klappen op haar snuit. Ze wou graag het gevecht nog wat verder zetten en verplaatste zich naar een wat lager hangende tak. Daar gooide ze de Fennek naar beneden. De tak hing erg laag dus iets breken dat kon je zeker niet. "Ik geef je weer een kans." Ze sprong behendig van de tak vlak voor de fennek. "Boe." zei ze droog. Ze draaide een rondje rond de fennek. Een paar druppeld bloed vielen van haar nek op de grond. De Fennek kon wel hard bijten dat moest nigra toegeven.

Whisper kwam op zijn pootjes terecht. Hij voelde een kort schok door zijn lijf gaan en voelde het bloed nog steeds lang zijn nek. Hij hijgde even maar ging daarna weer recht staan. Hij bekeek Nigra goed. Waar zou haar zwakke plek zitten? Hij keek naar de achterpoot en dan het boven been. Dat was meestal een gevoelige plek maar hij wist niet of dat bij Nigra ook zo was. Hij haalde diep adem en probeerde het toch maar. Hij schoot weer onder haar door en sprong naar een van haar achterpoten. HIj sprong naar boven zodat hij bij het bovenbeen was en hij beet er hard in. Hij zette zijn tanden goed in haar vel en was niet van plan los te laten.

Nigra voelde een bijtende pijn bij haar achterpoot. Ze sprong wat van heen en weer en probeerde zo de Fennek wat duizelig te maken. Haar poot bloedde nu ook en brande toch wel wat. Ze stopte en wist dat dit niet zoveel nut had. Ze keek even rond om te zien of ze iets nuttigs kon gebruiken. Ze kon zich moeilijk consenteren met die bijtende pijn aan haar poot. Ze gromde en rolde om. Ze pakte de Fennek vast en trok hem ruw van haar poot. Ze brulde hard toen een stuk vel meeging. "Klein kreng." Ze sleurde hem mee in een hoopje zand en zorgde dat er extra zand in zijn wond kwam. Door het stof dat ze maakte begonnen haar ogen te pikken en er kwam ook wat zand in haar wonden. Ze besloot de Fennek los te laten en rende snel achter een rots en sprong er weer behendig op. Ze zat uit de wind dus je kon haar niet ruiken. Toen de stofwolk was gaan liggen was Nigra plots verdwenen.

Hatra ws op de vlucht voor de roofdieren en zager weer een paar staan. Ze steigerde en hinnikte schril. Ze kwaùm met een plof neer en bleef versteentsaan.

Viva keek geambuseerd naar het gevecht, haar voorkeur ging op het moment naar Whisper ookal wilde ze het niet toegeven. Nigra gaf Whisper veel te veel kansen, in het échte leven heb je geen tweede kans. Ze keek naar Whisper die schijnbaar nog niet zo moe was en grijnsde, als ze hem zouden trainen zou hij nog goed kunnen worden in vechten en het slecht zijn. Bovendien vluchtte Nigra steeds en dat beviel haar niet. Toen snoof ze de geur van een paard naar binnen en keek nog om voordat ze met een plof neerkwam. "Ga weg, dit is privé "gromde ze.
(Je mag hier niet komen, zie eerste post )

Hatra pobeerde nog t eontsnappen maar trapte op een tak die met een luidekrak brak. Ze schrok en hinnikte weer. Wie haaar nu niet had gehoord was potdoof....

Nigra had even geen oog meer voor de Fennek en keek geïnteresseerd naar het paard. "Wat doet dat beest hier." mompelde ze. Ze keek even naar de Fennek en dan terug naar Hatra. Ze had twee keuzes. Het gevecht afmaken of even een bang paard gaan pesten. Ze besloot om toch eerst het gevecht af te maken. Ze sprong van de rots op de Fennek en pakte hem vast tussen haar sterke kaken. Op haar snoet zat ook veel krassen en wat bloed. Ze zette de Fennek even op een hooge tak waar je niet zomaar af kon. "En hier blijf je maar lekker verhongeren." Ze liep even naar Hatra en kon het gewoon niet laten. "Wat doet een eenzaam iemand als jij hier nu." Ze ontblootte haar tanden en gromde luid. Ze ontweek de hoeven met een paar behendige sprongen en bleef haar strak aankijken.

"Nigra! Laat je niet afleiden, je hebt geen tweede kans in het echte leven"schreeuwde Viva kwaad en ontblootte haar tanden.
Ze keek naar Cry en zei toen "whisper heeft gewonnen, ik laat hem in mijn troep en leid hem op tot een echte Shadow". Ze keek naar Whisper en zei "je hebt gewonnen.

Hatra draaide haar noiet om maaar trapte naar a en briestte luid. Ze hinnikte even en draaide zicht och om. Ze steigerde weer en kwam vlak voor de poes neer."Scheer je weg, rotkat!" Siste ze en steigerd weer.

EDIT VIVA: Hatra, je mag hier niet komen, vertrek in je volgende post

Whisper kreunde even toen de stof in zijn wond kwam. Hij hinkte snel weg van het zand en ging hijgend zitten. Toen hoorde hij het woord. 'gewonnen'. Had hij nou serieus gewonnen van Nigra. Hij snoof even en knikte toen naar Viva. Toen zat hij ineens in de boom. ''oke dit is echt droog een fennek in een boom..'' zei hij droogjes.

Nigra luisterde niet naar Viva. Nigra kon nog net op het nippertje de stamp ontwijken. Toen ze het had gehoord van Viva liet ze haar geen keus. "Oke dan." Ze liep terug naar de Fennek en pakte hem op. Ze beet steeds harder door. "Dan heb ik geen andere keus hem te doden." Momepelde ze. Deze keer gaf ze hem geen kans meer. Deze keer was zijn laatste uur geslagen. Haar ogen stonden vol haat. Ze was vastbesloten.

Whisper probeerde zich los te trekken maar hij kon geen kant op. Hij sloeg met zijn poten allen kanten op en soms ratste hij langs het oog van Nigra of langs haar snuit. Hij begon wild te grommen en probeerde alles om te ontsnappen, maar de beet deed erg zeer en ze bleef door bijten.

Hatra was blij dat Nigra haar niet aanviel en galoppeerde zo snel als ze kon het topic uit.

Nigra stopte met bijten. Ze wist dat ze hem nu elk moment kon doden maar ze lied hem eerst wat leiden. Leiden van de pijn die Nigra hem aanbracht. Ze voelde de brandende pijn in haar nek en in haar poot. Het zand begon ook zijn werk te doen. Ze gromde en verbeed de pijn. "Als ik me zo kan bewijzen doe ik het graag." Ze wist dat het nu erg oneerlijk was maar als Viva vond dat ze de Fennek teveel kansen gaf moest ze dat verbeteren.

Viva sprong met twee behendige sprongen op Nigra en beet in haar snuit, ze haalde uit met haar poot over haar gezicht en zei "ik wil je niet zien, kom hier nooit meer terug". Het was jammer om een evetuele Shadow te verliezen, maar ze was mentaal te zwak.

Whisper zakte op de grond en hijgte. Hij bleef maar hijgen. De pijn was te erg. Hoe kon hij Nigra nu nog aanvallen. Het zand begon diep in zijn wonde te trekken. Hij hinkte wat achteruit en ging vermoeid zitten. ''wat ben jij een zielig zooitje zeg, je bent zeker jaloers he? zou je niet moeten wezen je hebt je kans net gewoon laten gaan, en dat is dus niet mijn schuld'' zei hij hijgend en keek scherp naar Nigra.

Viva gromde kwaad en liet Nigra los, ze snelde et behendige sprongen naar Whisper en pakte haar op. "Het komt goed Whisper" zei ze zacht en verdween tussen de bomen.

(Naar het meer)

Nigra wist dat ze even geen keus had. Ze keek met een vernietigende blik naar Viva. "Verkeerde keus. Maar helaas." Ze liet de Fennek los. "Vaarwel little boy." Grijnsde ze. "Het was een eer om met u te vechten." Waarom zou ze de Fennek nu haten. Eerlijk is eerlijk maar toch iets zei haar dat het oneerlijk was. Cry had nog niets beslist. Misschien vond zij haar nu wel goed. Ze keek even met een wat vriendelijkere blik naar Viva. "Nou vaarwel dan." Ook al was ze nu niet in de groep niemand zou haar ook in de weg staan te moorden en doden. Ze sprong van tak naat tak weg en verdween in de mist. Als je goed keek zag je nog juist twee gele ogen schitteren tussen de mist. Maar dan verdween ze echt.

(sorry had nog niet gezien dat Whisper al los was)

__________________________________

Viva kwam aangelopen en brulde hard naar de nieuwe leden waarmee ze had afgesproken. Ze zou ze ens goed onder de loep nemen.